شب هفتم محرم

《بسم الله الرحمن الرحیم》

امام صادق علیه السلام فرمود:السجود على طین قبر الحسین علیه السلام ینور الى الارض ‍ السابعه؛ سجده بر تربت قبر حسین علیه السلام( همین که ما می گوییم مهر) تا زمین هفتم را نورانی(نور باران) مى کند.

این روایت خیلی توجه میخواهد.با محاسبه دقیقی است ،که الان با این کامپیوترها و وسایل دیگر هم قابل محاسبه نیست.

میدانید زمین هفتم کجاست ؟

یعنی تا آنجایی که فقط علم خدا به آن می رسد .تا آنجا را نورانی میکند.این موهبتی است که به شما (فقط به شیعه) داده شده و اجازه دادند و امر کردند به تربت امام حسین علیه السلام در نماز سجده کنید .

ساجد ، نمازگزار تا کجا راه پیدا میکند؟

این بالاترین نعمت است ، آدم شکر کند .

رَوَى مُعَاوِیَهُ بْنُ عَمَّارٍ قَالَ: کَانَ لِأَبِی عَبْدِ اَللَّهِ عَلَیْهِ السَّلاَمُ خَرِیطَهُ دِیبَاجٍ صَفْرَاءُ فِیهَا تُرْبَهُ أَبِی عَبْدِ اَللَّهِ عَلَیْهِ السَّلاَمُ فَکَانَ إِذَا حَضَرَتِ اَلصَّلاَهُ صَبَّهُ عَلَى سَجَّادَتِهِ وَ سَجَدَ عَلَیْهِ ثُمَّ قَالَ عَلَیْهِ السَّلاَمُ اَلسُّجُودُ عَلَى تُرْبَهِ اَلْحُسَیْنِ عَلَیْهِ السَّلاَمُ یَخْرِقُ اَلْحُجُبَ اَلسَّبْعَ .

امام صادق علیه الصلاه و السلام یک کیسه پارچه ای داشتند از ابریشم ( دیباج ) و زرد رنگ بود، (از آن کیسه هایی که دورش هم نخ میپیچیدند) در آن کیسه ابریشمی زرد رنگ خاک قبر مطهر حضرت سید الشهداء بود هر وقت میخواستند نماز بخوانند این خاک را میریختند روی سجاده مبارک خودشان و بر آن سجده میکردند .

شما خیال میکنید این مهر فروشی ها خودشان در آن جای مهری نقشه ها را میریزند ؟

این نقشه ها را از قبل خدا برای امامش ریخته است و امامش هم برای او ریخته است.

(روایت اول این بود که تا زمین هفتم را میشکافد) این روایت این است که هر کس بر تربت سجده کند هفت آسمان حجابهایش را میشکافد .

یعنی از ملاء اعلی گرفته تا اسفل السافلین .

سجده بر تربت سید الشهداء همه اینها را در بر میگیرد.

مرحوم آقا شیخ حسن، بیانی میفرمایند در مورد این حدیث خیلی بیان خوبی است ؛

اینکه آسمانها را میشکافد یعنی چه ؟

یعنی چون خودش صعود میکند به آسمان .

جبرئیل وقتی رسول الله در شب معراج میخواستند به آسمانها بروند

“…دَنى فَتَدَلّى، فَکانَ قابَ قَوْسَیْنِ اَوْ اَدْنى دُنُوّاً وَاقْتِراباً مِنَ الْعَلِىِّ الأعْلی …”

به کجا ؟ برای چی ؟

من العلی الاعلی .آنجا خداوند میخواهد امیرالمومنین را نشان رسول الله بدهند .

جبرئیل در معراج با رسول الله همقدم بود ، به آسمان چهارم که رسید به رسول الله گفت اگر یک بند انگشت من بالاتر بیایم همه بال و پرم میسوزد . لَوْ دَنَوْتُ أَنْمُلَهً لَاحْتَرَقْتُ …”

ای سجده کن تربت امام حسین تو هفت آسمان را میشکافی .جبرئیل در آسمان چهارمش مانده است .

این روایت ها را کنار هم بگذارید ببینید تربت امام حسین علیه السلام قدر و منزلتش چیست.

زبان حال جبرئیل؛

در آن وادی که عشق آتش فروزد

اگر گامی نهم بالم بسوزد

 

لَوْ دَنَوْتُ أَنْمُلَهً لَاحْتَرَقْتُ …

ولی هر کس بر تربت امام حسین سجده میکند هفت آسمان را میشکافد.در هر نماز چندتا سجده میکنید؟

برای همین هم این خاص شیعه است ،به کس دیگری نمی دهند .مهری که نماز میخوانید را خیلی احترام کنید.سابق همه پرشالشان، بالای سرشان میگذاشتند.

برای متشرعه هم فضیلت سجده بر تربت آمده است.هفت تا گناه هست که اینها موجب سلب استجابت دعا می شوند و سجده بر تربت ،آنها را از بین میبرد و دعا مستجاب می شود.

«حِمیری» با امام زمان علیه السلام مربوط بود و به حضرت نامه می نوشت و حضرت به وسیله نواب اربعه جواب میدادند، این شخص از آقا ولی عصر(ارواحنا لتراب مقدمه الفداه)نقل می‌کند:

«أنه کتب . وسأل : عن السجده على لوح من طین القبر »

از آقا ولیعصر (ارواحنا فداه)سوال کردند آقا جان،نظر شما در مُهری که از خاک قبر ساخته می‌شود چیست؟(ما نمیدانیم دیدیم شیعیانتان سجده بر مهر میکنند)

« وهل فیه فضل ؟»

آیا این فضیلتی دارد؟

«فأجاب : یجوز ذلک وفیه الفضل»

فرمودند: هم جایز است هم فضیلتی دارد.

(به قدری که او ملا مکتبی و مقدس مأب بود حضرت به اندازه فهم او جواب دادند ، هر کسی را به اندازه فهمش جواب میدهند)

باز هم خود آقا شیخ حسن رحمه الله علیه(مألف کتاب )، بیانى بر این مساله دارند که مفصل است (همینقدر که نام ایشان را بردیم امشب نور از قبرشان ساطع می شود)

در ادامه روایت حمیری می پرسد :

آیا از تربت می توان تسبیح درست کرد و تسبیح با تربت فضیلتی دارد یا خیر؟

( توقیع مبارک را خواندم و از آن نسخه برداری هم کردم)در جواب نوشته بودند : هیچ تسبیحی که ذکر با آن گفته بشود افضل و بالاتر از تربت قبر امام حسین علیه السلام نیست.

و از جمله فضیلت ها و برتری های آن، این است اگر کسی با تسبیح تربت امام حسین ذکر بگوید و بعد فراموش کند و تسبیح را جایی بگذارد و برود آن تسبیح برای او ذکر میگوید.

(آن خاک تربت هوش و حواسش از همه ملائکه بالاتر است خیال نکنید آن یک “جماد ” است.

تربت امام حسین علیه السلام را یک وقتی جماد نپندارید ).

ابی صلاح می گوید بعضی از اصحاب جد ما موسی بن جعفر علیه السلام فرمودند :

شیعیان ما باید چهار چیز را همیشه همراهشان داشته باشند و از آنها استفاده کنند؛

۱_ یکی اینکه پارچه ای (خمره، لچک ، روسری،شال)داشته باشند که پهن کنند زیر پایشان به عنوان سجاده نماز.

۲_ انگشتری داشته باشند که دستشان کنند.(به طور مثال امام صادق علیه السلام فرمودند هر کسی انگشتر ” دُر”بپوشد هر وقت که نگاهش کند یک زیارت امیرالمومنین علیه السلام برایش نوشته می شود” ولو روزی صدبار، هزار بار نگاه کند “هر دفعه برایش مینویسند)

۳_و یکی دیگر اینکه مسواکی داشته باشند که دندانهایشان را بشویند.

۴_و چهارم اینکه تسبیح سی و سه دانه ای(حتی عددش هم گفته شده) از تربت امام حسین علیه السلام را همراه داشته باشند.

(آقاجون میفرمایند من قرصهای قلبم را کنار این تسبیح تربت میگذارم که دیگه قرصها نگن من زورم نمیرسه .””البته باید اینکارتان با اعتقاد باشد”

بعضی ها می گویند دیگه چرا قرص میخوری ؟

می فرمایند : یک قرصی داشتم به رنگ تربت و هم اندازه همین دانه های تسبیح بود یک روز به جای قرص یکی از دانه های تسبیح را به جای قرص خوردم ، بعد از یک ساعت دیدم نفسم بوی تربت میدهد و تمام بدنم بوی تربت میدهد اینقدر به خودم بالیدم که من دیگه خیلی کربلایی شدم .

بعد داشتم دنبال قرصم میگشتم متوجه شدم قرصم را نخوردم و تربت نیستش.فهمیدم که تربت را خوردم .به قدری که ده سال قرص بخورم آن تربت کار کرد و مرا سرحال کرد.و ده دور به خیز دور خانه گشتم و دیدم تربت کار کرده است).

پس کنار داروهایتان ،تربت امام حسین علیه السلام را هم داشته باشید .این روایت ندارد بلکه تجربه عملی خودم است.

هر بار این دانه های تسبیح را تکان میدهند و ذکر خدا را میگویند خداوند تبارک و تعالی چهل حسنه برای آنها مینویسد .

اگر با این تسبیح بازی کنند اما فراموش کردند ذکر بگویند اینجا بیست حسنه برایشان نوشته می شود .( من اگر باشم همان بیست حسنه را ترجیح میدهم،بهتر است ، اینها یک مسائلی دارد که من می گویم چهل تا، را نمیخواهم همین بیست تا، را میخواهم)

من امام رضا علیه السلام را خیلی دوست دارم ،همه برای اینکه امام هستند،و حجت و ولی خدا و صاحب غیب و امام رئوف هستند.

اما میدانید من برای چه دوستشان دارم؟

برای اینکه امام رضا،امام حسین را خیلی دوست داشتند.

اصلا علاقه من به امام رضا علیه السلام برای این است که ایشان امام حسین علیه السلام را خیلی دوست داشتند.

این را هم به شما بگویم هر کس رسول الله را هم به خاطر امام حسین دوست داشته باشد رسول الله او را دیگر از بغلشان پایین نمیگذارند.

اگر بگویید یا رسول الله من شما را برای این دوست دارم که شما امام حسین را دوست دارید (به عشق امام حسین) دیگه شما را در بغل میگیرند و پایین نمیگذارند.

حضرت صدیقه طاهره علیه الصلاه و السلام ،تسبیحشان از یک نخ پشمی بود که این تاب داده شده بود(مفتل=تاب داده شده) بعد آن گره گره کرده بودند و جای دانه های تسبیح آن گره ها را حساب میکردند .این تسبیح حضرت فاطمه زهرا علیه الصلاه و السلام به عدد تسبیحات که بعد از نماز میحوانیم الله اکبرها را با آن میگفتند.

حضرت با همان نخی که گره زده بودند الله اکبر و سبحان الله میگفتند تا اینکه عموی ما حمزه علیه السلام کشته شدند . بی بی آمدند سر قبر عمو حمزه نشستند و از خاک قبرشان دانه های تسبیح درست کردند و با آن تسبیح میگفتند ،مردم (شیعیان)هم یاد گرفتند و همین کار را میکردند .

(اما من یک چیزهایی میدانم که اینجا نیامده ، جبرئیل برای رسول الله خاک کربلا را آورده بود و رسول خدا به فاطمه زهرا و امیرالمومنین داده بودند و به همان هم سجده میکردند ، تربت حضرت حمزه بهانه بود ، تربت امام حسین مخلوط داشت).

وقتی که دیگر قتل سیدالشهداء برملا شد ،این قضیه برگشت و شیعیان، محبین ، دوستان ،عشاق ابی عبدالله الحسین از تربت قبر سیدالشهداء تسبیح درست میکردند و سجده میکردند .

خدایا به آبروی امام حسین و فرزندان امام حسین علیهم السلام و به حرمت تربت قبر مطهر سید الشهداء ،ما را اهل معرفت قرار بده.

که خواص باطنی و حقایق این روایات را درک کنیم .

کسی که خدایی نکرده به فکر انکار بیفتد روزگارش سیاه است هم در دنیا و هم در آخرت .

اینها اصل دین هستند.و مسائلی هستند که چهارده معصوم علیهم السلام به ما رساندند .شما زیادی ها را حذف کنید اصلی ها را بگیرید.

صلی الله علیک یا ابا عبدالله

صلی الله علیک یا ابا عبدالله

صلی الله علیک یا ابا عبدالله

السلام علی الحسین و علی علی بن الحسین و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین و رحمه الله و برکاته.

امام صادق علیه الصلاه و السلام فرمودند: جد ما زین العابدین سید الساجدین صلوات ﷲ و سلامه علیه بر پدر بزرگوار سید الشهداء، بیست یا چهل سال متوالی گریه کردند.

هر وقت برای حضرت غذا می آوردند، صبحانه ،نهار،شام ،حضرت اول مقداری گریه میکردند.

غلامی داشتند دلش سوخت به ایشان گفت آقا شما دارید خودتان را به کشتن میدهید ،اینقدر گریه میکنید میترسم که از بین بروید.

امام فرمودند من غم و غصه هایم را فقط به خدا میگویم شما نمیدانید بر من چه میگذرد.

من چیزهایی میدانم که شما نمی دانید در شهادت پدرم چه رخ داده است.

هر وقت یادم می آید آن جوانها چطور بر زمین افتادند و کشته شدند گریه راه گلویم را میبندد.

شیعه زنده به اشک بر سید الشهداء است.سرمایه شیعه گریه بر امام حسین علیه السلام است.

گفتیم خدا ،سید علی مفسر را مواخذه و عتاب کرد و سالها گرفتار بود (آدمی به این بزرگواری وصاحب کشف و کرامات و علم و اجتهاد)برای اینکه بچه هایش را مجلس روضه امام حسین نمی برد.

این همه برای بچه هایتان خرج میکنید ،مدارس غیرانتفاعی میفرستید ،با ماشین میبرید و می آورید ،پارک میبرید، آیا روز قیامت در مورد اینکه چرا بچه یتان را اینجور جاها نبردید مواخذه میکنند؟ خیر

ولی یکی از سوال جوابها این است که چرا بچه هایتان را نمیبرید مجلس امام حسین علیه السلام؟

اهل بیت علیهم السلام خانواده هایشان را با خود میبردند(که اینها ناموس خدا هستند) بعضی وقتها پرده میکشیدند میان مجلس و یک سمت آقایان و یک سمت خانمها می نشستند و روایت هست بعضی وقتها امام صادق علیه السلام میفرمودند پرده را بردارید ،بگذارید آقایان گریه کردن را از خانم ها یاد بگیرند .

هرچه هست در گریه بر امام حسین علیه السلام است.

وقتی بر امام حسین گریه میکنید اشکتان را با دستمال کاغذی پاک نکنید این اشک را به صورتتان بکشید که این اشک آبروی شما در دنیاست.هر کس نگاهتان میکند لذت میبرد و دوستتان دارد و علاج همه چیز است.

حضرت رباب اینقدر برای امام حسین و بچه های امام حسین زیر نور خورشید مدینه نشستد و گریه کردند(سایبان درست کردند آن را خراب کرد)تا فوت شدند.

امام زین العابدین صلوات اﷲ و سلامه علیه ، شتری داشتند و با آن از مدینه به مکه چند دفعه حج رفتند بعد که این شتر پیر شد به ساربان گفتند او را در بیابان رها کنید، هزینه ات را هم میپردازم .

شهادت امام زین العابدین رخ داد ،ساربنان دید نمی تواند جلوی این شتر را بگیرد خودش را در بیابان زد به زمین و پا شد و آمد یکسره به قبرستان بقیع رفت و سرش را محکم به قبر مطهر علی بن الحسین زد تا اینکه از بین رفت.

(آن شتر که یک حیوان بود روی کمرش امام زین العابدین نشستن حس میکرد شعور داشت ،شما روی دوش جانتان ،روحتان،قلبتان ،امام حسین نشستند، از آن شتر که کمتر نیستید)

به امام سجاد صلوات اﷲ و سلامه علیه گفتند اینقدر گریه نکنید می میرید ،فرمودند این سعادتی است که نصیب هر کس نمی شود که در گریه بر امام حسین بمیرد.

(امام زین العابدین علیه السلام سقفی ساخته بودند که آفتاب می تابید زیر آن نماز میخواندند و سجده و گریه میکردند.

غلامی داشتند که به ایشان گفتند آقاجان هنوز زمانش نرسیده که دیگر گریه نکنید؟

حضرت سرشان را بالا گرفتند و به او نگاهی کردند و فرمودند :وای بر تو ( امامی که اینقدر صابر و ساجد بودند وقتی کسی در مورد امام حسین و گریه بر ایشان چیزی میگفتند بر می آشفتند )مادرت بر عزایت بنشیند چرا راجع به گریه بر امام حسین اینطور حرف میزنی؟

ادب داشته باش و بفهم و دلسوزی بیخود نکن در قرآن آمده است آنچه که یعقوب در فراق فرزندش یوسف دید .

آن مساله خیلی کمتر از مساله امام حسین است.(فرزند او زنده بود و رفته عزیز مصر هم شده ، یعقوب اینقدر گریه کرد که چشمانش نابینا شد) او تنها یک بچه اش را گم کرد ، کشته نشده بود .اما من پدرم را دیدم در خون خودش دست و پا میزد و برادرانم و فامیل و خویشانم را دیدم که جلوی چشمم سر بریدند .(آقا امام سجاد خیلی بچه های عقیل را دوست داشتند از ایشان پرسیدند چرا اینقدر بچه های عقیل را دوست دارید؟ و بچه های جعفر را دوست ندارید؟ فرمودند ملاک دوست داشتن من با امام حسین بودن است. من دیدم که بچه های عقیل جانشان را فدای امام حسین کردند).

شما هم هر کس با امام حسین بیشتر دوستی داشت بیشتر دوستش داشته باشید .هر کس حسینی تر است به ظاهر( به باطنش کار نداشته باش که کار تو نیست ) بیشتر دوستش داشته باش.

یک روز امیرالمومنین علی بن ابیطالب علیه السلام به صورت امام حسین نگاه کردند فرمودند : ای اشک چشم هر مومن

«یا عبره کل مؤمن؛ اى جارى کننده اشک هر مومن».

“عبره “معانی زیادی دارد .اینجا مربوط به من و تو شیعه و عاشوراست.

امام حسین را بردند در یک حقیقت مثالی گریه،امام حسین را اشک دیده تو قرار دادند.این دید و بینش و بینایی امیرالمومنین ،که بزرگترین اولیای خداست و از ایشان بالاتر ولیی نداریم .فرمودند :حسین جان تو از دیده مومن میچکی (صورت مثالی است) .

پس قدر اشک چشمتان را بدانید.اولا طهارت داشته باشید ، و بی وضو وارد مجلس امام حسین نشوید .این توفیقی که خدا به شما داده در مجلس امام حسین باشید علامت صد درصد شیعه بودن و ایمان داشتن شماست ،قدر بدانید.

آفت آن هم میدانید چیست ؟

بی احترامی و بی توجهی است .

روز به روز توجهتان و حرمت گذاشتنتان بیشتر باید بشود.

این روضه خوانی ها سابقه داشته و از زمان خود ائمه بوده که مداح و روضه خوان داشتند ( بعضی ها قلم به دست میگیرند و حرفهای باطل میگویند که از زمان صفویه بوده است) من سابقه اش را تا خود خدا میبرم .خداوند برای حضرت آدم روضه خواند .

هست از ملال گر چه بری ذات ذوالجلال

او در دل است و هیچ دلی نیست بی ملال!»

 

یقتل عطشاناً غریباً وحیداً فریداً، لیس له ناصر ولا معین و لو تراه یا آدم…

(ببینید خدا طوری شاعرانه صحبت کرده است که هیچکس در عالم نمی تواند اینگونه صحبت کند .شما وقتی صبح ها در زمستان از خانه بیرون می آیید سردی بیرون طوری است که این گرمی نفس شما به گونه ای میشود که بخار دهانتان مشخص است و آن را میبینید چون دما و حرارت بدنتان بیشتر از سرمای بیرون است ).

عاشورا بیستم مهرماه بود یعنی پاییز بوده و کربلا هوا گرم بوده و هیچ نفسی آنجا خودش را در آن زمان به شکل بخار نشان داده نمی شود .خداوند میفرماید: ای آدم اگر می دیدی اش چنان عطش به او رو آورده بود و میسوخت که وقتی نفس میکشید در آن هوای گرم این آثار بخار در نفس حسین را من( خداوند )می دیدم.

خدا روضه خوان بوده، انبیاء همه روضه خواندند، ملائکه روضه خواندند .این سیاهی زدن ها و کتبیه ها مدرک دارند .اول محرم که میشود خود خدا پیراهن امام حسین علیه السلام را از عرش آویزان میکند، عرشش را کتیبه و سیاه کوبی میکند.

شیعه و ولایت اینگونه جان گرفته است .به دنبال اینها بروید .

“ابو عماره منشد” که از همان روضه خوان های زمان امام صادق علیه السلام بود ، او میگوید هیچ روزی از ایام سال نشد که هر روزی اسم امام حسین را پیش حضرت صادق علیه السلام میبردند حضرت از صبح تا شب خنده به لبشان نمی آمد .

” حسین عبره کل مومن ” حسین اشک چشم همه مومنان گریه کن است .از اشک چشمشان صورت مثالی میسازند برای امام حسین .

اشک چشمتان را قدر بدانید و گاهی هم با دهانتان مزه مزه کنید ، بدی ها ،زشتی ها،حقد و حسد و کینه و بخل را از بین میبرد و همه چیزهایی که در سیر و سلوک بزرگان طی سالها، پنجاه سال عبادت و ریاضت و حلال خوردن دنبالش میگردند با یک ذره مزه مزه کردن اشک چشم خودت بر امام حسین ،همه اینها را خدا یکجا به شما میدهد .

خدایا به ما معرفت گریه کردن بر امام حسین علیه السلام را مرحمت بفرما.

به ما توفیق بده خودمان و خانواده مان با امام حسین آشنا شویم.

خدایا توفیق نگه داشتن حرمت مجالس امام حسین را به ما عنایت بفرما.

خدایا به حق سید الشهداء اگر روزی بیاید که ما غم امام حسین را در دل نداشته باشیم خدایا آن روز را آخر عمر ما قرار بده.

الهی آمین

“اللهم صل علی محمد و ال محمد و عجل فرجهم ”

یاعلی مدد

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *