«بسم الله الرحمن الرحیم»
اینجا یک اشارت و بشارت برای خانمهاست .حضرت صادق علیه السلام زنان گریه کن بر اهل بیت علیهم السلام را در ردیف انبیاء و صدیقین و شهداء و ملائکه قرار دادند.زنانی که بر مظلومیت امام حسین علیه السلام و اهل بیت علیهم السلام گریه میکنند این زنان در ردیف آنها قرار گرفته اند بلکه بالاتر عنایت است که اول نساء را گفتند بعد انبیاء ،بعد صدیقین،گریه کن بر اهل بیت علیهم السلام میرود در صف این بزرگان خلقت که انبیاء و صدیقین و شهداء و ملائکه هستند. زنان امتیاز دارند در این باب و قبل از مردان به آنها مقام و مرتبت داده شده است چون نام امام حسین علیه السلام را که میبرند اول زنان گریه میکنند.برای همین امام صادق علیه السلام فرمودند در مجالس عزای امام حسین علیه السلام زنها ضمیمه مردها بنشینند ،جدا ننشینند ،همه جا فرمودند صدای نامحرم شنیدنش اشکال دارد مگر در باب امام حسین علیه السلام ،فرمودند صدای گریه و شیون زنان را مردها بشنوند که دل آنها هم بسوزد و گریه کنند.اینها روایت است و دستور است که در همین کتاب شریف روایاتش ذکر خواهد شد.
امام صادق علیه السلام به ابابصیر می فرمایند :مادر ما فاطمه زهرا سلام الله علیها بر امام حسین علیه السلام گریه میکند و صیحه میکشد و وقتی صیحه و فریاد میکشد آنوقت شعله های آتش جهنم برافروخته میشود برای دشمنان ما و قتله سید الشهداء علیه السلام.
ماموران جهنم هر وقت فاطمه زهرا سلام الله علیها گریه میکند آنها با اراده و مشیت خدا مواظب شعله های جهنم هستند که عالم را نسوزاند.
صدیقه طاهره سلام الله علیها همیشه بر امام حسین گریه میکنند و جهنم هم از گریه ایشان همیشه هست.
امام صادق علیه الصلاه السلام به اصحاب فرمودند چرا به زیارت قبر امام حسین علیه السلام نمی روید؟
چهار هزار ملک موکلند بر قبر امام حسین علیه السلام و گریه میکنند بر امام حسین تا روز قیامت.
روز عاشورا که شد چهار هزار ملک از آسمان آمدند که حضرت را نصرت و یاری کنند آن حضرت اجازه ندادند و آنها را رد کردند ، دومرتبه هبوط کردند و برگشتند اما وقتی آمدند که واقعه عاشورا تمام شده بود و امام حسین علیه السلام به شهادت رسیده بودند. این ملائکه در نزد قبر حسین علیه السلام سر برهنه و خاک بر سر هستند ، خاک به سر می ریزند و گریه میکنند بر امام حسین علیه السلام تا روز قیامت.رئیس این فرشتگان شخصی به نام منصور است.(اینقدر این اسم معنا دارد که ان شاءالله خدا فهمش را به ما هم بدهند)
چرا سر برهنه و خاک برسر ؟ این معنی دارد .سابق روضه خوانها میگفتند سرها را برهنه کنید و خاک بر سر بریزید که با ملائکه مواسات بشود.
این روایات که تکرار میشود در آن رموزی است.
از امام صادق علیه السلام در مدینه پرسیدند قبور شهدای احد یا شهدای دیگری که در جنگ با مخالفین کشته شدند کجاست ؟
حضرت فرمودند شما از عراق آمدید میپرسید قبور شهدا کجاست ؟ افضل شهدا پیش شماست ای مرد عراقی قسم به کسی که جان من در قدرت و توانایی اوست در نزد قبر مطهر آن بزرگوار چهار هزار ملک هست که سربرهنه اند و خاک بر سر میریزند.
معنای این روایتها که چهار هزار ملک سربرهنه و خاک بر سر گریه میکنند بر امام حسین علیه السلام معنایش این است ؛
ملک« نیروی باطنی است که او تملک نفوس را در باطن دارد» یعنی شما چشمی که به هم میگذارید و چشمی که باز میکنید ملائکه ای بر هر مژه شما مستولی هستند که این نیرو را به مویرگهای پلک چشم شما منتقل میکنند که او بتواند فعل و انفعال انجام بدهد بر هر مویرگ زبان هم همینطور. هزاران ملک بر هر مویرگ شما موکلند برای تکان خوردن و بر همه بدن و بر همه هستی ، که برای همین این اسمش ملک است که قوه مالکیت و سیطره باطنی مال اوست.
روایتی که نقل شده «و قبره فی قلوب من والاه » قبر مطهر سید شهداء علیه السلام در سینه دوستانش است .چهار هزار ملک یعنی از قلب چهار هزار مویرگ به مغز مرتبط است (مغز عالم آسمان است ،سماء است که از آنجا رگها به قلب متصل است) وقتی شما بر امام حسین گریه میکنید و قبر حضرت در سینه شماست این چهار هزار ملکی که مامور این مویرگهای قلبی و مغزی هستند توی فضا که نفس میکشید این ذرات خاک منتشر شده(وقتی جای تاریکی روزنه نور باشد ذراتی رو میبینید که در هوا منتشر شدند)بر سر آن ملائک می نشیند که دارند نیروی مویرگهای شما را تامین میکنند.آن چهار هزار ملک بر سینه و دل شما سیطره دارند.
این خاکهای مجلس امام حسین را که شما دارید تنفس میکنید از طریق مجرا بر سر مویرگها یا همان ملائکه ای که قبر حضرت را دارند زیارت میکنند و گریه میکنند می نشیند و خاک بر سرشان است.
یاعلی مدد