《بسم الله الرحمن الرحیم》
《حَدَّثَنَا یَعْقُوبُ بْنُ یَزِیدَ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْفُضَیْلِ عَنْ أَبِی اَلْحَسَنِ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: وَلاَیَهُ عَلِیٍّ مَکْتُوبٌ فِی جَمِیعِ صُحُفِ اَلْأَنْبِیَاءِ وَ لَنْ یَبْعَثَ اَللَّهُ نَبِیّاً إِلاَّ بِنُبُوَّهِ مُحَمَّدٍ وَ وَلاَیَهِ وَصِیِّهِ عَلِیٍّ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ .》
حضرت على بن موسى الرضا علیه الصلاه و السلام چنین فرمودند که ولایت امیرالمومنین علی بن ابی طالب علیه الصلاه و السلام در تمام صحف انبیاء و کتابهای آسمانی نوشته شده است و خداوند تبارک و تعالی هیچ پیغمبری را به نبوت و رسالت مبعوث نکرده است مگر اینکه راجع به نبوت و رسالت خاتم انبیاء و ولایت علیِ مرتضی علیه الصلاه و السلام ،او را سفارش کرده است.
هیچ پیغمبری بدون این دو جهت مبعوث به رسالت نشده است.
《حدثنا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَى عَنِ اَلْعَبَّاسِ بْنِ مَعْرُوفٍ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ اَلْمُغِیرَهِ اَلْخَزَّازِ عَنْ أَبِی حَفْصٍ اَلْعَبْدِیِّ عَنْ أَبِی هَارُونَ اَلْعَبْدِیِّ عَنْ أَبِی سَعِیدٍ اَلْخُدْرِیِّ قَالَ رَأَیْتُ رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ سَمِعْتُهُ یَقُولُ: یَا عَلِیُّ مَا بَعَثَ اَللَّهُ نَبِیّاً إِلاَّ وَ قَدْ دَعَاهُ إِلَى وَلاَیَتِکَ طَائِعاً أَوْ کَارِهاً》.
ابی سعید خدری که علمای سنت هم خیلی سخنان و احادیث او را قبول دارند،او نقل میکند که من به چشم خود رسول خدا را دیدم ،سخن او را شنیدم که خطاب به امیرالمومنین میفرمود : علی جان خداوند تبارک و تعالی هیچ پیغمبری را به رسالت و نبوت مبعوث نکرده است مگر آن پیغمبر را به ولایت تو یا علی ،دعوت کرده است ،چه خواسته و چه نخواسته.
《حدثنا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنِ اِبْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ جَمِیلٍ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ رَاشِدٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اَللَّهِ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ : فِی قَوْلِ اَللَّهِ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى: «أَ لَمْ نَشْرَحْ لَکَ صَدْرَکَ»،قَالَ: بِوَلاَیَهِ أَمِیرِ اَلْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ》
خطاب به رسول خدا در آیه کریمه است، 《« أَ لَمْ نَشْرَحْ لَکَ صَدْرَکَ «۱» وَ وَضَعْنا عَنْکَ وِزْرَکَ «۲» الَّذِی أَنْقَضَ ظَهْرَکَ «۳» وَ رَفَعْنا لَکَ ذِکْرَکَ «۴»》منظور ،که ای پیغمبر ما سینه تو را باز و گشاده قرار ندادیم ؟؟سینه باز نیستی؟شرح صدر به ولایت امیرالمومنین علیه السلام ،خداوند تبارک و تعالی رسول الله را مخاطب قرار دادند.
《حَدَّثَنَا اَلْحَسَنُ بْنُ عَلِیِّ بْنِ اَلنُّعْمَانِ عَنْ یَحْیَى بْنِ أَبِی زَکَرِیَّا بْنِ عَمْرٍو اَلزَّیَّاتِ قَالَ سَمِعْتُ مِنْ أَبِی وَ مُحَمَّدِ بْنِ سَمَاعَهَ یَرْوِیهِ عَنْ فَیْضِ بْنِ أَبِی شَیْبَهَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ یَقُولُ: 》
حضرت باقر علیه الصلاه و السلام ،فرمودند :
《إِنَّ اَللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى أَخَذَ مِیثَاقَ اَلنَّبِیِّینَ عَلَى وَلاَیَهِ عَلِیٍّ علیه الصلاه و السلام وَ أَخَذَ عَهْدَ اَلنَّبِیِّینَ بِوَلاَیَهِ عَلِیٍّ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ .》خداوند تبارک و تعالی از همه پیغمبران بر ولایت امیرالمومنین علیه السلام پیمان گرفت و عهد و میثاق گرفت از همه پیغمبران به ولایت امیرالمومنین علیه الصلاه و السلام.
《حدثنا أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ، عَنِ اَلْحُسَیْنِ بْنِ سَعِیدٍ، عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِهِ، عَنْ حَنَانِ بْنِ سَدِیرٍ، عَنْ سَالِمٍ اَلْحَنَّاطِ، عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ (عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ): فِی قَوْلِ اَللَّهِ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى: نَزَلَ بِهِ اَلرُّوحُ اَلْأَمِینُ `عَلىٰ قَلْبِکَ لِتَکُونَ مِنَ اَلْمُنْذِرِینَ `بِلِسٰانٍ عَرَبِیٍّ مُبِینٍ ،》حضرت باقر علیه السلام در ذیل این آیه کریمه چنین فرمودند روح الامین آن حقیقت را بر قلب تو نازل کرد ،که تو ای پیغمبر از منذرین باشی،آنهایی که خلق را انذار میکنند
،(انذار ،هدایت با خوف است.اشفاق ،هدایت با حُب است.رسول خدا فرمودند اگر این کارها را نکنید به جهنم میروید ،این انذار است ،و فرمودند اگر اینکار ها را بکنید به بهشت میروید این اشفاق است.) خداوند تبارک و تعالی تو را از منذرین قرار داد، یعنی هدایت با خوف را به مردم فرمود که اگر نکنید جهنم میروید،《بِلِسٰانٍ عَرَبِیٍّ مُبِینٍ ،قَالَ: «وَلاَیَهُ أَمِیرِ اَلْمُؤْمِنِینَ (عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ)»》به یک لسان روشن و آشکار، مثل عرفا توی پرده صحبت نکرد که با اسرار و رموز و اینها [باشد] ،روشن و آشکار از تو دعوت کرد که از امیرالمومنین علیه السلام بگویی ،یعنی ولایت امیرالمومنین را به خلق برسانی که اگر آنها انجام ندهند اهل جهنم هستند،انذار در این باب است.
《حدثنا مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ عَنِ اَلْعَبَّاسِ بْنِ مَعْرُوفٍ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ حَنَانِ بْنِ سَدِیرٍ عَنْ سَالِمٍ عَنْ أَبِی مُحَمَّدٍ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی جَعْفَرٍ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ : أَخْبِرْنِی عَنِ اَلْوَلاَیَهِ نَزَلَ بِهَا جَبْرَئِیلُ مِنْ عِنْدِ رَبِّ اَلْعَالَمِینَ یَوْمَ اَلْغَدِیرِ ؟》
راوى میگوید به امام باقر علیه الصلاه و السلام عرض کردم آقاجان خبر بدهید،مرا آگاه کنید از ولایتی که خداوند تبارک و تعالی بوسیله جبرئیل از نزد رب العالمین روز غدیر برای رسول الله( صلی الله علیه و آله) آورد.[این معلوم میشود این آیه مربوط به یوم غدیر است،«یَا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَیْکَ مِن رَّبِّکَ …»تنها آن آیه نیست،آیات دیگری هم داریم که مربوط به یوم غدیر است و یکی از آن آیات این آیه است که در این روایت آمده است].
《فَقَالَ: نَزَلَ بِهِ اَلرُّوحُ اَلْأَمِینُ عَلىٰ قَلْبِکَ لِتَکُونَ مِنَ اَلْمُنْذِرِینَ بِلِسٰانٍ عَرَبِیٍّ مُبِینٍ 》رسول الله آشکار فرمودند :«من کنت مولاه فهذا علی مولاه»، به لسان عربی مبین،« اللَّهُمَ والِ مَنْ والاهُ وَ عادِ مَنْ عاداهُ » .لذا دیگر حجت تمام است
《وَ إِنَّهُ لَفِی زُبُرِ اَلْأَوَّلِینَ 》و آن حقیقت در کتابهای پیغمبرهای گذشته هم ذکر شده است ،نه در قرآن.
من سوال کردم که این چیست که در همه کتابهای گذشته هم ذکر شده است ؟؟ آن که در زُبُر اولین است،آن که 《نَزَلَ بِهِ اَلرُّوحُ اَلْأَمِینُ عَلىٰ قَلْبِکَ لِتَکُونَ مِنَ اَلْمُنْذِرِینَ بِلِسٰانٍ عَرَبِیٍّ مُبِینٍ 》آن چیست آقا،یابن رسول الله؟؟
《قَالَ: هِیَ اَلْوَلاَیَهُ لِأَمِیرِ اَلْمُؤْمِنِینَ .》آن حقیقتی که برای انبیاء در کتب ذکر شده است و به رسول الله امر شده است که برای خلق آشکار بیان کند،نه پنهان،آن ولایت امیرالمومنین علیه السلام است.
《حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلِیِّ بْنِ اَلْحَکَمِ عَنْ سَیْفِ بْنِ عَمِیرَهَ عَنْ أَبِی بَکْرٍ اَلْحَضْرَمِیِّ عَنْ حُذَیْفَهَ بْنِ أُسَیْدٍ اَلْغَفَّارِ قَالَ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ : مَا تَکَامَلَتِ اَلنُّبُوَّهُ لِنَبِیٍّ فِی اَلْأَظِلَّهِ حَتَّى عُرِضَتْ عَلَیْهِ وَلاَیَتِی وَ وَلاَیَهُ أَهْلِ بَیْتِی وَ مَثُلُوا لَهُ فَأَقَرُّوا بِطَاعَتِهِمْ وَ وَلاَیَتِهِمْ.》
رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند تکمیل نبوت در عالم اَظله یعنی قبل از اینکه پیغمبری بوسیله خبر جبرئیل به پیامبری مبعوث بشود،قبلا در عالم اظله و اشباح و ارواح ،آنها را کامل میکردند.کمال باطنی آن پیغمبر به این بود که باید آخرین تِست خودش را در ولایت و محبت من و امیرالمومنین علیه السلام انجام بدهد.《وَ مَثُلُوا لَهُ 》ولایت ما را به صورت تمثل ،جلوی چشمشان برای آن پیغمبران قرار دادند،《فَأَقَرُّوا بِطَاعَتِهِمْ وَ وَلاَیَتِهِمْ.》آنها اقرار کردند به طاعت ائمه ،محمد و آل محمد علیهم السلام و ولایت محمد و آل محمد علیهم السلام. آنوقت پروردگار متعال فرمود حالا بیایید پیغمبر بشوید.
《حدثنامُحَمَّدُ بْنُ اَلْحُسَیْنِ عَنْ صَفْوَانَ بْنِ یَحْیَى وَ أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنِ اَلْحُسَیْنِ بْنِ سَعِیدٍ عَنْ صَفْوَانَ عَنِ اِبْنِ مُسْکَانَ عَنْ حُجْرِ بْنِ زَائِدَهَ عَنْ حُمْرَانَ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ عَلَیْهِ السَّلاَمُ : فِی قَوْلِ اَللَّهِ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى: یٰا أَهْلَ اَلْکِتٰابِ لَسْتُمْ عَلىٰ شَیْءٍ حَتّٰى تُقِیمُوا اَلتَّوْرٰاهَ وَ اَلْإِنْجِیلَ وَ مٰا أُنْزِلَ إِلَیْکُمْ مِنْ رَبِّکُمْ》
این آیه کریمه را امام باقر علیه السلام فرمودند که معنایش این است که ای اهل کتاب شما چیزی نیستید ،بر هیچ نقطه ای استوار نیستید ،مورد قبول نیستید اهل کتاب ،مگر اینکه تورات را اقامه کنید،انجیل را اقامه کنید،و آنچه از سوی پروردگارتان به شما نازل شده است آن را هم اقامه کنید.
《وَ لَیَزِیدَنَّ کَثِیراً مِنْهُمْ مٰا أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ طُغْیٰاناً وَ کُفْراً 》خیلی هم از مردم از اهل تورات و انجیل بر این سخن ،مطلب دیگری را زیاد کردند،ولایت امیرالمومنین علیه السلام بود بغلش ولایت های دیگر را هم گذاشتند.ولایت راجع به اشخاص دیگر هم گذاشتند.《طُغْیٰاناً وَ کُفْراً 》اینهایی که این ولایت را توسعه دادند درباره اولی،دومی،سومی،بنی امیه،بن العباس، این ولایت را توسعه دادند اینها از بابِ طیغان و کفر بود.《قَالَ هِیَ وَلاَیَهُ أَمِیرِ اَلْمُؤْمِنِینَ عَلَیْهِ السَّلاَمُ》.
《حَدَّثَنَا أَبُو اَلْجَوْزَاءِ عَنِ اَلْحُسَیْنِ بْنِ عُلْوَانَ عَنْ سَعْدِ بْنِ طَرِیفٍ قَالَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ : أَلاَ إِنَّ جَبْرَئِیلَ أَتَانِی فَقَالَ یَا مُحَمَّدُ رَبُّکَ یَأْمُرُکَ بِحُبِّ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ وَ یَأْمُرُکَ بِوَلاَیَتِهِ.》
حضرت باقر علیه الصلاه و السلام فرمودند رسول الله(صلی الله علیه و آله و سلم)چنین فرمودند که جبرئیل بر من نازل شد و از ناحیه پروردگار پیغام داد که ای محمد ،رب تو ،تو را امر میکند به حُب علی بن ابی طالب و به ولایتِ علی بن ابیطالب علیهما السلام.
《حَدَّثَنَا اَلسِّنْدِیُّ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ یُونُسَ بْنِ یَعْقُوبَ عَنْ عَبْدِ اَلْأَعْلَى قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ : مَا نُبِّئَ نَبِیٌّ قَطُّ إِلاَّ بِمَعْرِفَهِ حَقِّنَا وَ بِفَضْلِنَا عَمَّنْ سِوَانَا.》هیچ پیغمبری خبر داده نشد،هیچ پیغمبری،نبی ای به نبوت نرسید مگر به معرفت حق ما،آشنایی حق ما و به فضل ما بر دیگران .تمام پیغمبران که به پیغمبری رسیدند آن نقطه اصلی نبوتشان که آنها را نبی ساخت ،این بود که آنها را خداوند تبارک و تعالی نسبت به حق ما معرفت داد،و آنها را به اقرار و اعتراف آورد که فضل ما بر دیگران برتری دارد.
《حدثنا عَلِیُّ بْنُ إِسْمَاعِیلَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَمْرٍو عَنْ یُونُسَ بْنِ یَعْقُوبَ عَنْ عَبْدِ اَلْأَعْلَى عَنْ أَبِی بَصِیرٍ قَالَ: سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ یَقُولُ: مَا مِنْ نَبِیٍّ وَ لاَ رَسُولٍ إِلاَّ أُرْسِلَ بِوَلاَیَتِنَا وَ بِفَضْلِنَا عَمَن مَنْ سِوَانَا.》
امام صادق علیه الصلاه و السلام فرمودند : هیچ نبی ای هیچ پیغمبری، خبر داده نشد،نبی نشد و هیچ رسولی فرستاده نشد مگر به ولایت ما اهل بیت (علیهم السلام) و به برتری ما بر دیگران.
《حَدَّثَنَا عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ عَامِرٍ عَنِ اِبْنِ سِنَانٍ عَنْ یُونُسَ بْنِ یَعْقُوبَ عَنْ عَبْدِ اَلْأَعْلَى مَوْلَى آلِ سَامٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ یَقُولُ: مَا تَنَبَّأَ نَبِیٌّ قَطُّ إِلاَّ بِمَعْرِفَهِ حَقِّنَا وَ بِفَضْلِنَا عَمَّنْ سِوَانَا.》
امام صادق علیه الصلاه و السلام فرمودند :خبرداری هر پیغمبری ،هر نبی ای، به نبوت انجام نشد مگر به معرفت حق ما و به برتری ما بر دیگران.
《حَدَّثَنَا عَبْدُ اَللَّهِ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ یُونُسَ بْنِ یَعْقُوبَ عَنْ عَبْدِ اَلْأَعْلَى قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ یَقُولُ: مَا تَنَبَّأَ نَبِیٌّ قَطُّ إِلاَّ بِمَعْرِفَهِ حَقِّنَا وَ بِفَضْلِنَا عَلَى مَنْ سِوَانَا.》
این《 مَا تَنَبَّأَ》با آن 《مَا نُبِّئَ》فرقش این است که《 مَا تَنَبَّأَ نَبِیٌّ》یعنی هر نبی ای هر خبری که به او می رسیده راجع به ولایت ما بوده.نبی، نبی نشده مگر همیشه خدا از ولایت ما با او صحبت میکرده ،خبر دیگری در گوشش خداوند تبارک و تعالی به وسیله جبرئیل به او نمی رسانده، این معنای 《مَا تَنَبَّأَ 》است.
نبی اصلا هیچ خبری جز راجع به ولایت ما ،جبرئیل درِ گوشش نمی گفته.خیال نکنید که حالا آن نبی قبلا نبی شده،انبیاء قبلا نبی شدند، باید هم همین باشد دیگر چون نبی صفتی است که با نباء آشناست و نباء هم ولایت امیرالمومنین علیه السلام است،و خودِ حقیقت امیرالمومنین علیه السلام که نباء عظیم در قرآن است.
نباء عظیم برای خاتم انبیاء صلی الله علیه و آله و سلم است و 《مَا تَنَبَّأَ نَبِیٌّ》معنایش این است که خدا هیچ حرف دیگری با هیج نبی دیگری نداشته،فقط هر وقت میخواسته سخن بگوید می فرمود مواظب باش ،ولایت امیرالمومنین علیه السلام یادت نرود.اگر یادت رفت…
یونس یادش رفت،یونس پیغمبر که رفت در ظلمات،بطن حوت ،او یکبار یادش رفت،لذا هی تذکر تذکر تذکر،دادند.این معنای 《مَا تَنَبَّأَ》است.《مَا تَنَبَّأَ نَبِیٌّ قَطُّ 》هیچ وقت،هیچ وقت خبر درِ گوشِ انبیاء گفته نشده مگر راجع به ولایت امیرالمومنین علیه السلام.
ما خیال میکنیم اینکه نه مثلا راجع به زمین و آسمان و اینطرف و آنطرف است، نخیر اینها نیست،فقط از این.《وَ بِفَضْلِنَا عَلَى مَنْ سِوَانَا.》و همیشه هم به پیغمبرها می فرمایند مواظب باشی هاااا،به خودت برتری دارند،به پیغمبرهای دیگر هم برتری دارند،بر ملائکه هم برتری دارند،بر همه انسانها، بر غیر خودشان،بر همه هستی برتری دارند.این را هی درِ گوش اینها میگفتند.
《حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عِیسَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سُلَیْمَانَ عَنْ یُونُسَ بْنِ یَعْقُوبَ عَنْ أَبِی بَصِیرٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اَللَّهِ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ أَنَّهُ قَالَ: مَا مِنْ نَبِیٍّ نُبِّئَ وَ لاَ مِنْ رَسُولٍ أُرْسِلَ إِلاَّ بِوَلاَیَتِنَا وَ بِفَضْلِنَا عَلَى مَنْ سِوَانَا.》
[پس رسول چه؟؟ نبی آن است که سخنی به او گفته بشود و پیش خودش بماند، و رسول آن است که آن سخن گفته بشود و به دیگران هم برساند]حضرت میفرمایند رسول هم همین است ما به رسول هم میگفتیم اینکه، مواظب باش،فقط و فقط ولایت محمد و آل محمد (علیهم السلام) را به دیگران هم بگو.
رسول هم همین است.
《حَدَّثَنَا یَعْقُوبُ بْنُ یَزِیدَ عَنْ یَحْیَى بْنِ اَلْمُبَارَکِ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ جَبَلَهَ عَنْ حُمَیْدِ بْنِ شُعَیْبٍ اَلسَّبِیعِیِّ عَنْ جَابِرٍ قَالَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ : وَلاَیَتُنَا وَلاَیَهُ اَللَّهِ》
از این معلوم میشود که این وَلایت ،وَلایت حکمی و فرمانروایی و سلطنت و حکومت نیست، این یک چیز است در مقابل خودِ توحید،در زمینه توحید،که میفرمایند ولایت ما اهل بیت《 علیهم السلام》 همان ولایت خداست.چون خدا که از طرف کسی ولایت ندارد که از طرف دیگری حاکم شده باشد،کسی که خدا را تعیین نمی کند، پس آن وِلایت نیست،وَلایت است. 《 وَلاَیَتُنَا وَلاَیَهُ اَللَّهِ اَلَّتِی لَمْ یَبْعَثْ نَبِیّاً قَطُّ إِلاَّ بِهَا.》
آن وَلایتی که خداوند تبارک و تعالی هیچ پیغمبری را مبعوث نکرده مگر اینکه به این وَلایت.
《حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحُسَیْنِ عَنْ وُهَیْبِ بْنِ حَفْصٍ عَنْ أَبِی بَصِیرٍ قَالَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ : وَلاَیَتُنَا وَلاَیَهُ اَللَّهِ اَلَّتِی لَمْ یَبْعَثِ اَللَّهُ نَبِیّاً قَطُّ إِلاَّ بِهَا.》
فرمودند ولایت ما ولایت ذاتِ احدیت است که بر خلق است،همان ولایت است. خداوند تبارک و تعالی هیچ پیغمبری را مبعوث به رسالت نکرده است مگر با این وَلایت.
《حَدَّثَنَا حَمْزَهُ بْنُ یَعْلَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْفُضَیْلِ عَنْ أَبِی حَمْزَهَ اَلثُّمَالِیِّ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ أَنَّهُ قَالَ: وَلاَیَتُنَا وَلاَیَهُ اَللَّهِ اَلَّتِی لَمْ یَبْعَثْ نَبِیّاً قَطُّ إِلاَّ بِهَا》.
《حدثنا سَلَمَهَ بْنِ اَلْخَطَّابِ عَنْ عَلِیِّ بْنِ سَیْفٍ عَنِ اَلْعَبَّاسِ بْنِ عَامِرٍ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ رِزْقٍ اَلْغُمْشَانِیِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اَلرَّحْمَنِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اَللَّهِ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ عنه قَالَ: وَلاَیَتُنَا وَلاَیَهُ اَللَّهِ اَلَّتِی لَمْ یَبْعَثْ نَبِیّاً قَطُّ إِلاَّ بِهَا .》
این وَلایتی که ما می گوییم از آن وَلایتهایی که شما خیال میکنید نیست،این مثل وِلایت دیگران از مردم یا وِلایتی که با کسره واو باشد نیست،وِلایت نیست وَلایت است.وَلایت ما همان وَلایت خداست.یعنی در زمینه توحید،آنچه از توحید میفهمید از این وَلایت هم میفهمید.هیچ پیغمبری را خداوند تبارک و تعالی مبعوث به رسالت نکرد مگر با این وَلایت.
《حدثنا اَلْعَبَّاسِ بْنِ مَعْرُوفٍ ، عَنْ سَعْدَانَ بْنِ مُسْلِمٍ ، عَنْ صَبَّاحٍ اَلْمُزَنِیِّ ، عَنِ اَلْحَارِثِ بْنِ حَصِیرَهَ ، عَنْ حَبَّهَ اَلْعُرَنِیِّ ، قَالَ: قَالَ أَمِیرُ اَلْمُؤْمِنِینَ (عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ) : «إِنَّ اَللَّهَ عَرَضَ وَلاَیَتِی عَلَى أَهْلِ اَلسَّمَاوَاتِ وَ عَلَى أَهْلِ اَلْأَرْضِ، أَقَرَّ بِهَا مَنْ أَقَرَّ، وَ أَنْکَرَهَا مَنْ أَنْکَرَ،》
[حبه عرنی آدم خیلی خوب بوده، جزو خواص بود.]
آقا امیرالمومنین علیه السلام به حبه عرنی فرمودند خداوند تبارک و تعالی ولایت ما را بر تمام آسمانیان و زمینیان پیشنهاد کرد،هر کس به آن اقرار کرد، اقرار کرد و هر کس انکار کرد، انکار کرد.
《أَنْکَرَهَا یُونُسُ فَحَبَسَهُ اَللَّهُ فِی بَطْنِ اَلْحُوتِ حَتَّى أَقَرَّ بِهَا».》
[این است که می گویند این نماز غفیله اینقدر خاصیت دارد بخوانید،و امام زین العابدین علیه الصلاه و السلام فرمودند اگر که یزید بن معاویه هم موفق به نماز غفیله میشد خدا گناهاش را می بخشید.چون سوال کرد که توبه ام قبول است؟؟حضرت فرمودند اگر موفق به نماز غفیله شدی قبول میشود. به جهت اینکه در آن سِرّ ولایت است او انکار دارد لذا موفق هم نمی شود. پیغمبر ،یونس《 وَذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغَاضِبًا فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَیْهِ فَنَادَى فِی الظُّلُمَاتِ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ …》این اقرار به ولایت امیرالمومنین علیه السلام است،《أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ》.[بی خبر همه خلق ،حتی همه آنهایی که این نماز را میخوانند ،چهل سال پنجاه سال این نماز را میخوانند نفهمیدند که این نماز چیست.این نماز اقرار به ولایت امیرالمومنین علیه السلام است.]یونس اقرار نکرد خداوند تبارک و تعالی او را انداخت در بطن حوت، 《فَحَبَسَهُ اَللَّهُ فِی بَطْنِ اَلْحُوتِ حَتَّى أَقَرَّ بِهَا».》در آن تاریکی گفت نه ،درست است و خدا نجاتش داد، 《وَکَذَلِکَ نُنْجِی الْمُؤْمِنِینَ》.مومنین را هم همینجور نجات داد.
《حدثنا مُحَمَّدُ بْنُ اَلْحُسَیْنِ عَنِ اَلْحَکَمِ بْنِ مِسْکِینٍ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ عَنْ رَجُلٍ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَلَیْهِ السَّلاَمُ قَالَ: إِنَّ اَللَّهَ یَقُولُ إِنّٰا عَرَضْنَا اَلْأَمٰانَهَ عَلَى اَلسَّمٰاوٰاتِ وَ اَلْأَرْضِ وَ اَلْجِبٰالِ فَأَبَیْنَ أَنْ یَحْمِلْنَهٰا وَ أَشْفَقْنَ مِنْهٰا وَ حَمَلَهَا اَلْإِنْسٰانُ إِنَّهُ کٰانَ ظَلُوماً جَهُولاًقَالَ هِیَ وَلاَیَهُ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ عَلَیْهِ السَّلاَمُ.》
این امانتی که بر آسمان و زمین عرضه شد این امانت،ولایت امیرالمومنین علیه الصلاه و السلام است.
《حدثنا أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ ، عَنِ اَلْحُسَیْنِ بْنِ سَعِیدٍ ، عَنْ مُفَضَّلِ بْنِ صَالِحٍ ، عَنْ جَابِرٍ ، عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ (عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ) : فِی قَوْلِ اَللَّهِ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى: إِنّٰا عَرَضْنَا اَلْأَمٰانَهَ عَلَى اَلسَّمٰاوٰاتِ وَ اَلْأَرْضِ وَ اَلْجِبٰالِ》ما این امانت را بر آسمانها و زمین و کوهها پیشنهاد کردیم،《فَأَبَیْنَ أَنْ یَحْمِلْنَهٰا،》نتوانستند بکشند،امتناع کردند،《وَ أَشْفَقْنَ مِنْهٰا وَ حَمَلَهَا اَلْإِنْسٰانُ》،اینها شانه از زیر بار ولایت خالی کردند گفتند نمی توانیم.
《قال: الولایه فَأَبَیْنَ أَنْ یَحْمِلْنَهٰا کفرا بها و عنادا》،نه اینکه این سنگینی میکرد نمی شناختنش ،نمی دانستند،《 وَ حَمَلَهَا اَلْإِنْسٰانُ و الإنسان الذی حملها: أبو فلان.》(یعنی ابوبکر)آن کسی که قصد کرد این ولایت را و این حق را برایش خودش قائل بود فلانی بود و خدا همه غاصبین حق محمد و آل محمد علیهم السلام را لعنت کند .
《اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم》
یا علی مدد