«بسم الله الرحمن الرحیم»
در موقع شنیدن خبر شهادت امام حسین علیه السلام هیچ یک از زنان بنی هاشم به کارهای آرایشی نپرداختند. اگر کسی این ادب را رعایت نکند(مخصوصا خانمها) و با آرایش وارد مجالس امام حسین علیه السلام شود اگر کسی شامه اش خوب کار کند میفهمد روح او بوی بنی امیه را میدهد.چون اگر پدر و مادرش بمیرند اینکار را نمیکند اما دراین مجالس با آرایش می آید.
امام زین العابدین علیه السلام هر وقت اسم امام حسین علیه السلام را میبردند گریه میکردند و اشکشان روی محاسنشان می غلتید طوری که وقتی گریه میکردند دیگران هم به گریه ایشان گریه میکردند.
وقتی امام حسین علیه السلام به شهادت رسیدند جهنم چنان جوشید و نعره زد که نزدیک بود زمین از هم بپاشد.وقتی که عبید الله بن زیاد و یزید بن معاویه لعنت الله علیهما به جهنم واصل شدند جهنم یک خنده ای از جگر زد و خوشحال شد که اگر خدا دستور نداده بود و به موکلان جهنم چنان میجوشید از خوشحالی که تمام اهل زمین را از فوران خود میسوزاند و میبلعید.
جهنم با اینکه مامور بود آرامش را حفظ کند دست برنداشت و هر چند وقت یکبار فوران میکرد به یاد حسین بن علی تا اینکه جبرئیل آمد (همان تعقلی است که در وجود آدم پیدا می شود)با بال خودش زد و آرام شد.
اگر این تعقل نباشد و عشق حسین علیه السلام در موجودات پیدا شود دیگر بشری بجا نمی ماند این تعقل نابجاست که ادامه زندگی را در خود تامین کرده است.اما گریه جهنم هنوز باقیست.
اگر حجت خدا و اولیاء خدا روی زمین نبود جهنم تمام زمین از بین میبرد. زلزله ها هم مال این است که زمین گاهی یاد کربلا می افتد و شانه های خودش را تکان میدهد و به جنبش می آید.
گریه کنندگان بر امام حسین علیه السلام ،فاطمه زهرا سلام الله علیها را کمک میکنند.
روز قیامت تمام چشمها گریان است مگر گریه کنندگان بر امام حسین علیه السلام.
باطن گریه بر امام حسین علیه السلام، سرور و وجد است.
یاعلی مدد