«بسم الله الرحمن الرحیم»
زراره می گوید به امام باقر علیه السلام عرض کردم:
درباره کسی که به زیارت پدر بزرگوار شما سید الشهدا علیه السلام مشرف می شود و در دل او خوف و ترس هست و با ترس و لرز میرود در این راه چه میفرمایید آیا جایز هست که با اینکه خوف دارد به زیارت برود ؟
فرمودند خداوند تبارک و تعالی این زائری که با خوف سید الشهدا علیه السلام را زیارت میکند روز قیامت او را در پناه و امنیت خودش قرار می دهد. و ملائکه برای او مژده می آورند و به او گفته میشود در این روزی که برای همه خوف و ترس هست برای تو خوف و ترسی نیست حزن نداشته باش. این همان روزی است که برای تو رستگاری مقدر شده است.
از این روایت این فهمیده میشود که از نظر ضوابط فقهی کسی خواسته باشد به حج برود و از امام علیه السلام سوال کند مستطیع هستم و واجب هم هست اما خوف دارم ، جواب این است که حج از تو ساقط است .اما راجع به امام حسین علیه السلام اسقاط وجوب نمی کنند.می فرمایند برو و در آن روزی که همه در خوف و حزن هستند خداوند تو را در امنیت قرار می دهد.
ابن بُکَیر به حضرت عرض کرد من به شهر ارجان(شهری نزدیک کربلا بوده) که میرسم دلم به من میگوید که بروم آنجا قبر پدر بزرگوارتان را زیارت کنم اما از طرفی دلم لرزان است تا وقتی برگردم از ترسی که از سلطان وقت و جاسوسان و مرزبانان دارم. میترسم اینها خبر ببرند و مرا ببرند بکشند ؟
حضرت فرمودند دوست نداری خدا تو را در راه ولایت ما ترسان ببیند ؟ نمیدانی کسی که بترسد در راه ولایت و دوستی ما و ترس او از ناحیه ما باشد او زیر سایه پروردگار است در نزد عرش الهی.
آنجا غریب و بی کس تحت ظل عرش چه کار کند؟
وقتی که در آن مقام قرار می گیرد کسی که با او سخن می گوید و انس او را تامین میکند خود سید الشهدا حسین بن علی علیهما السلام است.غریب و بی کس و تنها نیست همنشین و سخنگوی با او حضرت حسین علیه السلام است.
حالا آنجا تحت عرش چه میگویند ؟
یعنی کسی که بترسد و دلش خائف باشد.این توی دلش مدام با امام حسین علیه السلام صحبت می کند، در این راه که میرود خوف و هراس دارد، این عرش مقام قلب خود مومن است.زیر سایه دلش نشسته است و با دلش دارد با امام حسین علیه السلام صحبت می کند در واقع او صحبت نمی کند امام حسین علیه السلام دارند با او صحبت می کنند.این معنای روایت است.
و در روزی که مردم همه در جزع و فزع هستند او آرام است اگر هم یک وقتی بی تابی بکند ملائکه او را آرام میکنند و کمکش میکنند به بشارت پروردگار و مژده الهی.
عرض کردم آقاجان جایز است زیارت قبر سید الشهدا علیه السلام در حال تقیه (که سلطان ،آدم را می کشد و جاسوسانش می آیند تفحص می کنند و معلوم که بشود آدم را میکشند، میشود زیارت رفت) ؟
حضرت اینقدر از این سوال او به بی اعتنایی گذر کردند فرمودند وقتی که میروی به زیارت اول برو غسل کن.جوابش را اینجوری دادند که برو این حرفها را نزن. زیارت امام حسین علیه السلام در حکم فقهی در نمی آید تقیه مال جاهای دیگر است.
بعد از غسل بهترین جامه های پاک و پاکیزه خودت را بپوش بعد بگذر در مقابل قبر مطهر آن حضرت و در آنجا وقوف کن و بگو ؛
صَلَّى اللّٰهُ عَلَیْکَ یَا أَبا عَبْدِاللّٰهِ
صَلَّى اللّٰهُ عَلَیْکَ یَا أَبا عَبْدِاللّٰهِ
صَلَّى اللّٰهُ عَلَیْکَ یَا أَبا عَبْدِاللّٰهِ
سه مرتبه که این کلمه را بگویی زیارتت تمام است.
این روایات نشان دهنده مرتبه والای زائر امام حسین علیه السلام است نسبت به مقام شامخ آن حضرت اختصاصا.
محمد بن مسلم که از اصحاب حضرت باقر و حضرت صادق علیهما السلام است، در حدیث طولانی از حضرت باقر علیه السلام نقل میکند……..وقتی زائر امام حسین علیه السلام از زیارت باز می گردد مغفرت الهی او را شامل می شود و ملائکه به او سلام می فرستند (در جای دیگر روایت هست که ملائکه برای او صلوات میفرستند) و همانطور که دوستان و خویشاوندان بعد از بازگشتش به وطن به دیدار او می آیند اول کسی که به دیدار او می آید رسول الله صلوات الله علیه و آله است و برای او دعا می کنند و یک فضل و عنایتی شامل زائر امام حسین علیه السلام می شود که دیگر هیچ گاه زشت و بدی در پی ندارد. او به رضوان الهی پیوند دارد.(یعنی بالاتر از بهشت برای زائر امام حسین علیه السلام است).
أبان بن تغلب نقل مى کند از حضرت صادق علیه السلام که فرمودند کسی که به زیارت قبر امام حسین علیه السلام مشرف بشود این شخص وصل و ارتباط و اتصال خودش را با رسول الله و ما اهل بیت علیهم السلام برقرار کرده است.و غیبت او حرام است و نمی شود از او بدگویی کرد یعنی مصونیت دارد. مصونیت ولایی. و گوشت بدن او بر آتش جهنم، حرام است.در برابر هر درهمی که در راه زیارت امام حسین علیه السلام خرج کرده است خداوند تبارک و تعالی ده هزار شهر برای او در کتاب محفوظ مقدر و مقرر فرموده است.( یک خانه و دو خانه آن هم زیادی است ده هزار شهر از آن شهرهای باطنی است که حالا سیر و گردش کند در آنها ببیند چه خبر است. کتاب محفوظوجود انسان کامل است).
کسی که به زیارت امام حسین علیه السلام مشرف می شود خداوند تبارک و تعالی پشت حاجت های او نشسته است یعنی بدون اینکه چیزی را بخواهد خدا خودش همیشه برایش هر چه خیر باشد فراهم می کند . و هر چه که از خودش باقی بگذارد( از مال و فرزند و اهل و عیال ) و برود به زیارت ، خداوند تبارک و تعالی آنها را حفظ و نگهداری میکند.هر چه بخواهد خدا به او میدهد.استجابت دعای او قطعی است یا در این دنیا یا در آن دنیا که به تشخیص ذات ربوبی است که کجا برایش مفید است.
عرض کردم به حضرت صادق علیه السلام که آقا جان یابن رسول الله چه می فرمایید در مورد کسی که می تواند به زیارت امام حسین علیه السلام برود اما به اختیار خود ترک می کند زیارت را؟؟ .حضرت فرمودند: او عاق رسول الله و عاق ما اهل بیت (علیهم السلام) قرار می گیرد.او کوچک شمرده است امر الهی را که امری از آن بزرگتر نیست.
زیارت امام حسین علیه السلام رزق را زیاد می کند و هر چه هم خرج کرده باشد در این راه خدا به او پس می دهد و گناه پنجاه ساله او بخشیده می شود (آنجا سن راوی بیشتر بود فرمود هفتاد سال اینجا راوی جوانتر است فرمود پنجاه سال).وقتی برگشت به خانواده خودش هیچی بر او وزر و وبالی نیست.و همه گناهانی که در نامه اعمالش نوشته شده بود به زیارت امام حسین علیه السلام که برود ملائکه ای هستند که همه گناهان او را پاک میکنند.
اگر در این راه بمیرد فرشته های آسمانی می آیند و غسل او را به عهده میگیرند و بر روی دل و بروی وجود او درهای بهشت باز می شود و از روح و ریحان بهشت به او واصل می شود تا زمان حشر و نشر قیامت.
و اگر سالم ماند و زنده بازگشت به وطن خداوند تبارک و تعالی باز میکند به روی او آن در رزقی که برای خلایق مقدر فرموده است.
و روز قیامت که محشور می شود به او میفرمایند برای هر درهمی که خرج کردی در راه زیارت امام حسین علیه السلام، ده هزار درهم هم در این دنیا به تو می دهیم . خداوند تبارک و تعالی نظر مرحمت به تو دارد و برای تو ذخیره کرده است این مقدار از پس انداز را.
یاعلی مدد