《بسم الله الرحمن الرحیم 》
در رأس ادعیه و اذکار حدیث شریف کساء است. که شیعه در غربت و بی کسی و به بنبست رسیدن مشکلات و بیچارگی و درماندگی برای او همه ادعیه ای که در مفاتیح آمده را ابواب رحمت قرار داده اند به خصوص حدیث شریف کساء.
که قرائت و تلاوت آن در جمعی که اقل آن سه نفر است کارگشاست و رفع مشکل میکند به تضمین خدا و اهل بیت علیهم السلام.
به مناسبت میلاد با برکت امام جواد علیه السلام در ماه رجب ؛
جواد اسمی از اسماء الهیه است که ظهورش در محمد بن علی الجواد ( محمد تقی) علیه السلام است .که هم جواد است و هم در میان ائمه طاهرین از همه جوانتر است .این لقب ” جواد ” به حضرت از ناحیه پروردگار متعال اعطا شده است .در تعقیب نمازهای ماه رجب هم دستور است ” یا ذالنعماء و الجود “.” جود ” از جواد اعطا می شود.همه این نعمات از طریق جواد ائمه است. بین سخاوت و جود فرق است .سخاوت در نیازمندی خود شخص به سائل عطا می شود.
“مرد سخی ” کسی است که هم خودش از آن ثروت و دارایی استفاده میکند و به دیگران هم می دهد. سخاوت منشاء عطا است .
اما ” جود ” معنایش این است که چیزی برای خودش نمیگذارد و همه دارایی اش را اعطا میکند.در بشر عادی ” جود” اگر از کسی سر بزند ، خودش نیازمند هست و مصرف نمیکند و به دیگری می دهد .که زیر بنای ” جود ” ایثار است .خودش گرسنه است اما نان را به دیگری میبخشد و گرسنگی را تحمل میکند. این ایثار است نسبت به همه ممکنات.ولی “جود ” در ائمه ما و در ذات باری تعالی که همین اسم آمده لقب گرفته برای امام نهم شیعیان معنایش احتیاج و نیاز نیست بلکه به معنای استغناست .
جود در حق هم نیاز نیست که خودش احتیاج داشته باشد و صرف بندگان کند .
حق جواد و کریم است اما مستغنی است .
ولایت از پسر هم به پدران و اجداد سرایت میکند و موجب مغفرت و تقرب آنها می شود .همانطور که از پدران به پسران سرایت میکند.
شرافت حضرت آدم از حضرت خاتم است .شرافت حضرت ابراهیم از علی مرتضی امیرالمومنین است .
حاتم طائی نیز شرافتش از نوه اش ” عدی ” است . که ” عدی و پدرش طرماح ، در خانه ی امام علی علیه السلام زانو زده اند و عاشق امیرالمومنین بودند. ” طرماح ” چاووش خوان حرکت امام حسین بود و در حرکت هم از مدینه به کربلا ،طرماح خیلی انس می داد به جوانان هاشمی که با امام حسین بودند .عدی هم خیلی شجاع بود و در رکاب امیرالمومنین شمشیر میزد .اینها موجب شد که به حاتم طائی شهرت دهند و الا در میان اعراب اهل سخاوت خیلی زیاد بوده .چرا حاتم مشهور شده ؟
چرا در میان عشاق قیس عامری ( مجنون) مشهور شد ؟
به جهت اینکه امام حسین علیه السلام در کارشان پادرمیانی کردند و دوبار به خواستگاری لیلی رفتند .
هرکس با امام حسین و اهل بیت علیهم السلام بپیوندد مشهور فی السموات و الارض می شود و پایدار می شود ، چون عملش وجه اللهی پیدا میکند.امام صادق علیه الصلاه و السلام فرمودند : کسی که به زیارت جد ما امیرالمومنین مشرف می شود در بازگشت از زیارت تا چهل نفر پشت سرهم این زائر به آنها نگاه کند همه آن چهل نفر اهل بهشت اند.و بعد فرمودند :
ابن مارد کسی که قصد زیارت جد ما امیرالمومنین علی بن ابیطالب میکند هنوز گرد از زیر پایش حرکت نکرده است و به پشت پایش ننشسته خدا همه گناهانش را می آمرزد.
در مورد هر کدام از چهارده معصوم که سخن به میان می آمده وقتی به باب امام حسین علیه السلام می رسیدند بقیه تحت شعاع قرار میگرفتند .
قلب مومن عرش خداست و نگهدارنده این عرش ذکر یا علی است .اگر این یاعلی نبود این دل تکان میخورد. و جای خدا هم در آن نبود.
این دل که عرش رحمان است با ” یا علی” نگهداری می شود. این پایه را همیشه تقویت کنید.حدیث معتبری هست که نه تنها شیعه بلکه اهل سنت هم نقل کرده اند .رسول خدا فرمودند :
«زَیِّنُوا مَجَالِسَکُمْ بِذِکْرِ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِب»؛ یعنی مجالس خود را با یاد علی بن ابیطالب(علیه السلام)، زینت دهید.
مثل ” صلوات “هم همین روایت را دارد.
” یا علی ” گفتن فقط برای صدا زدن نیست بلکه با این اسم مدد میگرفتند .لذا در جنگ احزاب وقتی رسول الله تنها ماندند و پناه بردن به خداوند تبارک و تعالی از بی کسی و غربت ، خدایا مدد کن . ندا آمد ” ناد علی مظهر العجایب ” ای رسول ما “یا علی” بگو .
همه اینها درست و به جاست اما ،امام حسین بحث دیگری دارد.”کلهم نور واحد ” این در مقام نورانیت است .یاعلی پایه عرش است یعنی دل را زنده نگه میدارد ولی یاحسین که می گویید دل مضطرب می شود .وقتی چیزی در ظرفی میریزید آن را تکان میدهید که گنجایشش زیادتر شود وقتی ” یا حسین ” می گویید دل تکان میخورد جا باز میکند برای همه عنایات و الطاف و مراحم .
جواد را باید طوری معنی کنید که خودش محتاج شود، جواد به “یاحسین ” احتیاج دارد.
یاحسین مددی