《بِسم الله الرّحمنِ الرَّحیم، اَلحَمدُللهِ رَبِّ العالَمین، الصَّلاهُ وَ السَّلام علی خَیرِ خَلقه مُحَمَّد وَ عَلی آله الطَیبینَ الطّاهرینَ المَعصُومین وَ الْلَعْنُ الدَّائِم عَلَی أعْدَائِهِمْ وَ مُخَالِفِیهِمْ وَ مُعَانِدیهیمْ وَ مُبغِضیهِم وَ مُنْکَری فَضَائِلهمْ وَ مَناقِبِهم مِنَ الان إلی قیامِ یَومِ الدّین.آمینَ یا ربَ العالَمین》
«أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ»
《یَا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ ۖ وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ ۚ وَاللَّهُ یَعْصِمُکَ مِنَ النَّاسِ …》(سوره مبارکه مائده/۶۷)
در این آیه کریمه که به ولایت عهدی مولی الموالی امیرالمومنین علی بن ابی طالب عَلیهِ اَفضَلُ صَلَواتِ المُصَلّین،نکاتی را تذکر دادند و اهل معرفت،اهل بینش،اهل ولایت راجع به این آیه مسائلی را عنوان کردند،مطلبی که این آیه قابل توجه است و مناسبتش هم امروز است…
[ ما هر وقت حالمان خوب باشد و کسالتمان اجازه بدهد ان شاءالله می آییم و فیض می بریم چون ما از این حسینیه خیلی فیض گرفتیم و نمی توانیم هم اینجا را تَرک کنیم،در باطنمان که هیچ وقت تَرک نمی شود،در ظاهر هم بی توفیقی حتما مالِ یک حرکت ناشایستی از خودمان است که توفیق پیدا نمی کنیم اینجا بیاییم،علی کل حال از خدا می خواهیم که از ما سلبِ توفیق نکند و دست ما را از خانه امام حسین،خانه امیرالمومنین،همه حسینیه ها،همه اش هم یکی است،کوتاه نکند،منتها بعضی جاها برای انسان دلنشین تر و دلچسب تر است،چون کسی آنجا به حَسَبِ ظاهر صاحب نیست،امر را به صاحب واقعی واگذار کرده لذا بیشتر به دل می نشیند،علی کل حال ما را دعا کنید که بتوانیم همیشه در این باب خدمتگزار باشیم،و کفش جفت کن شماها باشیم،خاکروبه جمع کن خانه های شما باشیم،خدا این توفیق را ان شاءالله از ما نگیرد].
در این آیه کریمه لطافتی و ظرافتی هست که به آن در همه مباحث اشاره نشده،و آن این نکته است که حق به پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم وعده می دهد که《 وَاللَّهُ یَعْصِمُکَ مِنَ النَّاسِ 》،کسی که حق او را اختصاص بدهد،به یَعصِمُکَ امتیاز بدهد،《فَهُوَ یُجْعَلُ مَعْصُوما》،ببینید یک توضیحی؛
《إِنَّا أَنْزَلْناهُ》،یک کلمه《أَنْزَلْناه》است،ما قرآن را فرو فرستادیم،دقت بفرمایید،کلمه 《أَنْزَلْناهُ》اِقتضا دارد که یک مُنَزِل داشته باشد یعنی فرو فرستنده،آن که می فرستد،مُنَزِّل می خواهد،در 《أَنْزَلْناهُ》یک مُنَزِل خوابیده،در《أَنْزَلْناهُ》یک مُنَزَّل خوابیده،چه چیز را فرو فرستادند؟؟ چه چیز را پایین آوردند(این مُنَزَلش است)؟؟ یک مُنَزَّلُ فِیه و یک مُنَزَّلُ اِلیه می خواهد.
در چه چیز پایینش آورده؟؟
و برای چه کسی،و به سوی چه کسی پایین آورده شده؟؟
یک کلمه《إِنَّا أَنْزَلْناهُ》است همه اینها در آن خوابیده.یک مُنَزِّل می خواهد،یک مُنَزَّل می خواهد،یک مُنَزَّلُ فیه می خواهد،یک مُنَزَّلُ اِلیه می خواهد.
کلمه 《وَاللَّهُ یَعْصِمُکَ》،یک عاصِم و یک معصوم لازم دارد،عاصم 《حق》 است و معصوم رسول خداست.
شنیدید انبیاء معصوم هستند،و عصمت انبیاء جزءِ اعتقادات اولیه هر فرد مومن و مسلمان است،انبیاء باید معصوم باشند،صفاتی که به ائمه اطهار صلوات الله و سلامه علیهم اجمعین نسبت داده می شود ائمهُ المعصومین،پیشوایانی که عصمت دارند.معنای عصمت را الان می گوییم چیست.امامان و پیشوایانی که عصمت با آنهاست و آنها معصومند،یک عاصم لازم دارد.عاصم یعنی آن که معصوم را نگه می دارد،یا او عصمت را به معصوم واگذار می کند.
《وَاللَّهُ یَعْصِمُکَ》یا رسول الله ما می خواهیم به تو عصمت بدهیم.
عصمت خاتم انبیاء از کجا داده شده؟؟
《یَا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ ۖ وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ ۚ وَاللَّهُ یَعْصِمُکَ مِنَ النَّاسِ 》،اگر عصمت خاتم انبیاء معلوم شد از کجاست،عصمت بقیه انبیاء هم معلوم می شود از کجاست،از هر جا خاتم انبیاء که اشرف است و اکرم است و اَحَبَ الی الله است او از هر نقطه عصمت گرفته باشد عصمت آدم هم مالِ آنجاست،عصمت ابراهیم هم از آنجاست،عصمت موسی هم از آنجاست،عصمت عیسی هم از آنجاست،عصمت نوح و هود و صالح و بقیه انبیاء،همه ،یحیی و زکریا و یونس و یوسف و اسحاق و یعقوب و همه را بگو.
خوب به ما فرمودند اگر کسی قائل به عصمت انبیاء نباشد این از ما نیست،اقرار و اعتراف به عصمت انبیاء از لوازم ایمان است،بله این را می دانیم.
خوب مومن،متدین،اهل اسلام،اهل ایمان،اهل قرآن نباید بدانی عصمت انبیاء از کجاست؟؟
با آن کسی که به عصمت انبیاء اقرار ندارد،آن کسی هم که نمی داند از کجا عصمت گرفتند این چه فرق دارد؟؟
انسان هوشیار،انسان بصیر،انسان بینا،انسان کمال یافته،مومن چشم باز،که چشم دلش باز است،اگر این نداند پشت دیوار چه خبر است با من که اینجا نشستم چه فرق دارد؟؟
من هم نمی دانم پشت دیوار چه می گذرد،کسی هم که انسان کامل است نمی داند،اینها باید هر دو بصیرتشان یک جور باشد؟؟
اینها باید بینایی شان یک جور باشد؟؟
چه فرق می کنند؟؟
کسی که نداند از کجا به انبیاء عصمت داده شده با آن که اقرار و اعتراف به اصل عصمت ندارد این چه فرقی می کند؟؟
خاتم انبیاء،بزرگ همه انبیاء و رُسُل و همه اوصیاء،که عصمت دارند،از کجا گرفتند؟؟
اَئمَهُ المعصومین،اول کسی که رقم عصمت به او زدند آدم است،بله دیگر آدم ابوالبَشَر عصمت داشتند،خوب یکجا عصمتش به هم خورد که،اگر آنجا را پیدا کنیم
که چه شد که عصمت آدم را به هم زد؟؟
خداوند تبارک و تعالی اینجوری که با آدم صحبت کرده و بیان حال او را کرده،بیان حال هیچ کسی را به این رسوایی نکرده است هااا.
آیه قرآن ؛
《وَعَصَىٰ آدَمُ رَبَّهُ فَغَوَىٰ》(سوره مبارکه طه/۱۲۱)،ای خدای ستارِ پرده پوشِ مواظبِ حالِ انبیاء و اولیاء،آخر این آدم است،این آدم ابوالبشر است،این پدرِ همه انبیاء است،پدر همه انسان هاست،تو از گناهکار پرده پوشی می کنی،تو از معصیت کار پرده پوشی می کنی،ستاریتت همه را گرفته،آبروی این پیغمبر را همه جا بردی،در قرآن آوردی این کلمه را در قرآن آوردی؛
《وَعَصَىٰ آدَمُ رَبَّهُ فَغَوَىٰ》،به《 وَعَصَىٰ آدَمُ رَبَّهُ 》اکتفا نکرد،در اینجا نگذاشتش آدم عصیان کرد،نسبت به چه کسی؟؟
نسبت به ربش.
خوب دیگر بس است،دیگر تمام.
نه《 فَغَوَىٰ》،گمراه شد.
عجب!!!
مگر تو نفرمودی به انبیاء عصمت دادیم؟؟
مگر خودت نفرمودی ما انبیاء را،رُسُل را معصوم قرار دادیم؟؟
این چه کلام است《 وَعَصَىٰ آدَمُ رَبَّهُ فَغَوَىٰ》؟؟
هیچ رسوایی را تو اینجور رسوا کردی؟؟
می خواهیم پیدا کنیم عصمت از کجا به انبیاء داده شده است.
《ٱهۡبِطَا (اهْبِطُوا)مِنۡهَا جَمِیعَۢاۖ بَعۡضُکُمۡ لِبَعۡضٍ عَدُوࣱّ》(سوره مبارکه طه/۱۲۴)
《اهْبِطُوا 》،با پس گردنی،می دانید یعنی چه جوری؟؟
《اهْبِطُوا مِنْهَا جَمِیعًا》،یعنی بلند شوید بروید گم بشوید،این بیان،《ٱهۡبِطَا (اهْبِطُوا)مِنۡهَا جَمِیعَۢاۖ بَعۡضُکُمۡ لِبَعۡضٍ عَدُوࣱّ》،به خاطر تو که این کار را کردی آی بابا در بچه هایت همه دشمنی می اندازم،به خاطر تویِ بابا.
چه کار کردیم؟؟ هااا؟
از آن نقطه ای که عصمت گرفته بودی،در آن نقطه متوقف شدی،متأمل شدی،در آن نقطه یک آن چشمهایت را هم گذاشتی،در آن نقطه یک لحظه تفکر کردی،تو خیال کردی آدم شدی خودت آدم شدی؟؟
ما با 《علی》تو را آدم کردیم،اگر او دستت را نمی گرفت ما به تو آدم نمی گفتیم،حالا که اینجا را توقف کردی《وَعَصَىٰ آدَمُ رَبَّهُ فَغَوَىٰ》.
خدا رحمتت کند آقای مرحوم حاج میرزا حبیب الله خراسانی؛
روز ازل کآدم و عالم نبود
جلوه ای از روی علی کم نبود
آدم اگر چهره نسودی بخاک
بر در پیرم علی ، آدم نبود
.
.
.
دم مزن ای دل که همه دم علی است
روح خدا در تن آدم علی است
فرق پیغمبر اکرم که خاتم است،فرق این پیغمبر عزیز که سرکرده همه انبیاء است؛
وز ایشان سید ما گشته سالار
هم او اول، هم او آخر در این کار
فرق پیغمبر ما و بقیه انبیاء این است،که وقتی خدا حرف《علی》،را به او زد پیغمبر بدون تامل آغوش جان باز کرد و پذیرفت.
رسول الله،خاتم انبیاء،حبیبِ ما،ما به《علی》به تو عصمت دادیم،یا آیه ای که مربوط به غدیر است،خوب بخوان،خواند،آخر آنهایی که خواندند و شنیدند،آنهایی که همه با امیرالمومنین ور مالیدند،این آیه مالِ خودِ رسول الله است.حالی ات هست چه می گویم؟؟
《یَـٰٓأَیُّهَا ٱلرَّسُولُ بَلِّغۡ مَآ أُنزِلَ إِلَیۡکَ مِن رَّبِّکَۖ وَإِن لَّمۡ تَفۡعَلۡ فَمَا بَلَّغۡتَ رِسَالَتَهُۥۚ وَٱللَّهُ یَعۡصِمُکَ مِنَ ٱلنَّاسِۗ 》(سوره مبارکه مائده/۶۷) مالِ این است که مردم بیایند با《علی》بیعت کنند بعداً هم وربمالند که آنجوری هم ورمالیدند.برای خودِ خاتم انبیاء است،خدا می خواهد جان رسول الله را متجلی کند،وجودِ نوری اش را می خواهد مُتَلألِه کند،خدا با رسول الله دارد حرف می زند، این آیه…
اصلا غدیر خُم برای چه کسی ساخته شده؟؟
برای آنهایی که آمدند گفتند 《بَخٍّ بَخٍّ لَک یا عَلِی》بعداً درِ خانه اش را سوزاندند؟؟
برای آنهاست؟؟
خاتم انبیاء به مراتبی دست یافت که این مراتب در مقاطع مختلف برای رسول الله به ظهور آمد،یکی از مقاطعی که رسول الله را در مقام عصمت جا انداخته و در مقام تبلیغ جا انداخته،《یَـٰٓأَیُّهَا ٱلرَّسُولُ بَلِّغۡ 》 ،مثل 《یَعصِمُکَ》که معصوم می پذیرد،عاصم می پذیرد،کلمه بَلِغ هم یک مُبَلِغ از آن در می آید.
《یَـٰٓأَیُّهَا ٱلرَّسُولُ بَلِّغۡ 》،《أی کُن مُبَلِغا》،بَلِغ یعنی یا رسول الله تو مبلغ بشو،معنایش این است.
خوب من مُبَلِغ بشوم چه کار کنم؟؟
اگر مبلغ معنایش این است که مساله حیض،نَفاس،طهارت وصلاه و صوم و مراتب توحید و مراتب نبوت عامه و خاصه و از بهشت و جهنم و اینها بگویم،اینها را که گفتم،در نبوتم گفتم،در رسالتم گفتم،آخر من قرآن آوردم با قرآن صحبت کردم،قرآن را هم خدایا تو به من دادی.
حالا باید مُبَلِغ بشوی.
مگر مُبَلِغ این نیست که آدم مساله نماز و روزه بگوید؟؟
نخیر.این مالِ من و توست که اینجوری مبلغ بشویم.
مگر مبلغ این نیست که مراتب توحید را بگوییم؟؟
نخیر.این مالِ من و توست که مراتب توحید را اگر بلد هم باشیم که نیستیم،بگوییم.
مگر مبلغ این نیست که همه قرآن را به مردم بگوید،تفسیر کند؟
نخیر این نیست.این مالِ مردم است.
پس منِ رسول الله چه جوری مبلغ بشوم؟؟
این است،یا رسول الله برنامه ات اگر می خواهی مبلغ بشوی،برو بالای منبر که منبر از جهاز شتر است.
یعنی چه جهاز شتر؟؟
یک حدیث بگوییم بعد جهاز شتر را معنا می کنیم؛
خاتم انبیاء صلی الله علیه و آله و سلم وقتی به معراج می رفتند در آسمان چهارم با جبرئیل بودند،دیدند قطار شتری دارد رد می شود ایستادند،(عبور از زیر قطار شتر مکروه است،اگر قطار شتر عبور می کند از زیر ریسمان هایی که یکی یکی به هم می بندند نباید عبور کرد باید ایستاد تا قطار شتر رد بشود بعد عبور کنند) رسول الله ایستادند،جبرئیل عرض کرد یا رسول الله دیر می شود برای چه ایستادید؟عبور کنید برویم.
فرمودند که من باید به تو یاد بدهم،مکروه است.
عرض کرد پس تا خدا خدایی می کند بایست.
از اول که خدا من را آفریده این قطار شتر در حرکت است،من که جبرئیل هستم ابتدایش را نمی دانم،و تا خدا خدایی می کند این شترها عبور می کنند.
مگر چه بار دارند؟؟
بار این شتران،فضائل پسرعمویتان 《علی بن ابی طالب》است.
خوب،از جهاز شترها منبر ساخت،یعنی چه ؟؟
یعنی رسول خدا بالای شتر نرفت،از آن پالانی که روی شتر می گذارند که قسمت انتسابی شتر است،تازه منبر می سازد از آن بالا می رود.
یعنی 《علی》فضلش بالاتر از این است که به گفت بیاید،جهاز شتر زیر پای رسول الله قرار می گیرد،که حدیث غدیر بیان کند،سخن 《علی》در معنای ارتباطی نوری اش بالاتر از اینهاست،بالای آن جهاز شتر ایستادن اینقدر حرف آورده اگر بالای خودِ شتر می نشست و حرف می زد…
برای همین می گویند تا الان هیچ کس از بالای شتر،اینهمه که افتادند یکنفر صدمه نخورده.
از بالای اسب چرا،از بالای الاغ که کوتاه است اینقدر دست شکسته، از بالای شتر به آن بلندی تا حالا کسی صدمه نخورده،به جهتی که شتر در یک جایی در عالم مثال گفتند فضائل علی بن ابی طالب علیهما السلام بار دارد،این طرف که حیوانش کردند،شتر خیلی حکایت دارد.
ساربان دید شتری که امام زین العابدین علیه السلام آوردند او را در جمع شتران گذاشتند بی تاب است،هر چه خواست جلوی او را بگیرد دید به مدینه می زند،نتوانست دیگر جلوگیری کند به طرف مدینه زد یک راست به قبرستان بقیع آمد.
《 أُولئِکَ کَالْأَنْعامِ》آنهایی که《علی》را نمی شناسند چهارپایان هستند؟؟
آنهایی که بچه های 《علی》را نمی شناسند؟؟
《بَلْ هُمْ أَضَلُّ سَبِیلًا》(سوره مبارکه فرقان/۴۴)،
پایینترند.
فرق من و تو که اینجا نشستیم با آن که پشت دیوار را نمی بیند،چه فرق است؟؟
این یک حیوان است، ببین کجا رفته؟
آمد قبرستان بقیع اینقدر سرش را به قبر زین العابدین زد تا جان داد.
[بله،شاید نه یقین این است که این همه صحنه را ساختند که کسی از شتر افتاد هیچ طور نشود که بچه های امام حسین …
شاید نه،همین است]
بشر می شود به درجه ای برسی که مقامت از حیوان پایینتر بیاید،مساوی نه،کمتر.
اُشتر به صوت هُدی در حالت است و طرب
برایش هُدی می خوانند ببین چه هموار راه می رود.
سر در نمی آوری از آن چیزی که تو را راه می برد،به مقصد می رساند،منکرش هستی.
یا رسول الله تا خدا خدایی می کند اینها باید از اینجا عبور کنند.
خاتم انبیاء به کراهت عمل کردند از زیر قطار شتر…
باز یعنی چه ؟؟
یعنی یارسول الله به معراج هم که می خواهیم تو را ببریم باید از این مسیر عبور کنی.
از چه مسیر؟؟
از مسیر فضائل 《علی》باید عبور کنی.
《وَاللَّهُ یَعْصِمُکَ مِنَ النَّاسِ》.
مرحوم سید هاشم بَحرانی در این کتاب مَعالِمُ الزُلفی یک بابی را تَبویب کرده و روایاتی را آورده که مضمون همه این روایات واحد است،حیف است این روایت را نخوانم ؛
چندین روایت است هاا،امام صادق علیه الصلاه و السلام فرمودند وَالله،به خدا سوگند،《لا یَدُخُلَ الجَنَه مِنَ الاولین و الآخرین(آدم و بچه هایش،موسی و اُمتش،عیسی و اُمتش،ابراهیم و مَن تَبَعِش،همه پیغمبران و آنچه از انسان ها که به پیغمبران ایمان آوردند وارد بهشت نمی شوند) اِلا بِمَحَبَهَ امیر المومنین》.
مُفَضَل عرض کرد آقاجان حتی انبیاء مثل آدم ؟
فرمودند بله آدم هم به محبت 《علی》بخشیده شد.
باز این روایت را بگوییم حیف است؛
عرض کرد که یابن رسول الله شما فرمودید اینکه《 لاَ یَعْبُرُ اَلصِّرَاطَ یَوْمَ اَلْقِیَامَهِ إِلاَّ مَنْ کَانَ مَعَهُ بَرَاءَهٌ مِنْ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ عَلَیْهِ السَّلاَمُ》؟؟
شما فرمودید از صراط عبور نمی کند مگر هر کس که به دستش کاغذی از امیرالمومنین باشد؟
حضرت فرمودند بله والله کذلِک ،به خدا سوگند همین است.
عرض کرد حتی الانبیاء؟؟ پیغمبران هم همین جور هستند؟ بله ،همین جور است پیغمبرها هم باید داشته باشند؟؟
امام صادق علیه السلام فرمودند حتی خاتم الانبیاء.
خوب چون مجلس یکنواخت است ایجاد اشکال ذهنی نمی کند ولی خوب می گوییم و رد می شویم معنایش این نیست که ما امیرالمومنین را افضل از خاتم انبیاء قرار دادیم،در نبوت امیرالمومنین از خاتم انبیاء متابعت می کنند،این یک بحث نوری فوق این مسائل کوچکی که ذهن پایین می آید است،یک مقداری آدم انصاف،مروت،وِلا،محبت،یک حرف دیگر داریم می زنیم،ذهن شیطانی یک جای دیگر می بینی عبور کرد،اصلا حرف این نیست،ما در مقام نوری سخن می گوییم،که با هم دوتا نیستند،با هم یکی هستند،یک حقیقت هستند،در آنجا داریم سخن می گوییم.
خاتم انبیاء در روز غدیر،همه غدیر را تا الان برایت گفتند که بعد از رسول الله،امیرالمومنین.
این مقام شد برای《علی》؟؟
بعد از رسول الله خلیفه بلافصل امیرالمومنین ،همین؟؟
غدیر می خواهد بگوید خاتم انبیاء عصمتش…
آیه می گوید، 《یَا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ ۚ وَاللَّهُ یَعْصِمُکَ مِنَ النَّاسِ》آیه غدیر می خواهد بگوید عصمت خاتم انبیاء مالِ این است که دستش در دست 《علی》است،در آیه غدیر اینجوری فکر کن.
در آیه غدیر این را هی جدیت می کنی که بعد از رسول الله،امیرالمومنین،خوب دیدید که چه کار …
یک چیزی را بگویید که در آن خدشه نباشد،یک نقطه ای را دریافت کن که یک میلیمتر این طرف و آن طرف نرود،یک چیزی را از آیه غدیر بگیر که یک لحظه ذهنت این طرف و آن طرف نتواند برود،و آن است که رسول الله صلی الله علیه و اله و سلم عصمت یافته که هیچ تکان نمی خورد.
امیرالمومنین علیه السلام به مردم معرفی شد که دیدی با او چه کار کردند،که امام صادق علیه السلام فرمودند همه غم های عالم از آن روز در خانه ما آمد.
اما این هست،که وقتی سخن عشق بر ملا شد،قاعده اش است،سخن عشق هر گاه بر ملا شد این خونریز است و آفت آور است،خاتم انبیاء با عشق و رموزش آشنایی دارد دیگر،به قول ماها پاپاهَک می کرد که نگوید،می داند پشت سرش چیست.
حق فرمود《وَاللَّهُ یَعْصِمُکَ مِنَ النَّاسِ 》،ای خاتم،حبیب ما،واِلا عصمتت بی نقش است،حرف را بزن بگذار در عالم خونریزی بشود.
《قَالُوا أَتَجْعَلُ فِیهَا مَنْ یُفْسِدُ فِیهَا وَیَسْفِکُ الدِّمَاءَ》.
جبرئیل من می دانم که اگر حرف《علی》را بزنم نقشه می کشند نه خودش،دودمانش را براندازند.
الان هم همین است،گفتیم این را هم حالا می گوییم.
تو ببین از الان تا قیامت[خوب گوش بده] در کوچه بازار پیشِ قوم و خویش،در مسجد،در حسینیه،مقدس،بگو یا صاحب الزمان اگر کسی به تو حرف زد،هر چه می خواهی بگو،حرفی به تو می زنند؟
یکی می گوید نگو یا صاحب الزمان دینت به هم می خورد؟
نه
بگو یا موسی بن جعفر،هر چه می خواهی بگو،در مسجد،حسینیه،مقدس،هیچی نمی گویند،بگو یا علی بن موسی الرضا،حرفی نمی زنند،یا امام محمد تقی،هر چه می خواهی بگو،بگو یا جعفر بن محمد الصادق،هر چه می خواهی بگو.
سه دفعه بگو 《یاعلی》ببین مردم چه می گویند.
امتحان کن.
چیست؟ از کجا شروع شد؟
رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم همین حرف را می دانند که اسم 《علی》بردن از آن دشمنی می خیزد،عناد می خیزد،هم با خودِ رسول الله و هم با همه شروع می کنند.
ولی ؛
گــر تیــغ بــارد در کــوی آن مـــاه
گــــردن نــهــادیــم، الــحــکــمُ لـِللّه
ما را به رندی، افسانه کردند
پیران جاهل، شیخان گمراه
ما شیخ و زاهد[واعظ] کمتر شناسیم
یا جام باده یا قصه کوتاه
غدیر نزدیک است،لذا امروز به آقا عرض کنیم؛
عهد ما با لب شیرین تو امروزی نیست
دیرگاهیست کز این جام هلالی مستم
خوب امروز ما را بس است که این میثاق غدیر را…
این وسیله ماست که هر سال با مولایمان عهدمان را تجدید کنیم،بگوییم که ما به ولایت تو اقرار داریم ما به ولایت تو متمسک هستیم،ما ولایت تو را پذیرفتیم،
هر سالی اینجوری باشد.
دلم می خواهد برویم درِ خانه باب الحوائج ابالفضل العباس ؛
یک روایتی هست، در این کتابی که مرحوم کرباسی اصفهانی نوشته یک روایتی نقل می کند ما هم این روایت را می خوانیم، نه تا حالا هیچ شنیدید،نه اینکه من خودم دیدم نه شنیدیم،خیلی این دلنشین است،هر کسی در زندگی اش که سخن می گوید،حرف می زند،یک تکه کلامی دارد مثلا یک کسی حرف که می زند همه اش می گوید که خلاصه،یک کلمه که می گوید هی می گوید خلاصه،یا همه اش هی می گوید مثلا،امثالُ ذلک،یک تکه کلامی دارد بعد از دو سه جمله هی آن را می گوید،هر کسی دارد.
[روایات را الان با هم تطبیق می دهیم]
یک روایتی هست در مدح آقا اباالفضل العباس که هم امام باقر،هم امام زین العابدین علیهما السلام فرمودند،《رَحِمَ اللّه عَمُّنَا العَبّاسُ بنُ عَلِیٍّ کَان نافِذَ البَصیرَهِ صُلبَ الإیمانِ وَلا تَأْخُذُهُ فِى اللَّهِ لَوْمَهُ لائِمٍ》یک چیزی در زندگی حضرت اباالفضل العباس بود که مردم حضرت را سرزنش می کردند،مثلا یک کسی که همه اش می گوید خلاصه این طرف و آن طرف می نشینند می گویند این باز شروع کرد،خلاصه،یا اینکه ادای او را هم چند بار در می آورند هاا.
از این حرفا یا چیزهای اینجوری،یک نکته ای بوده در اباالفضل العباس بوده که خلق اباالفضل العباس را ملامت می کردند در آن نکته،و اباالفضل العباس از آنجا دست نمی کشیدند،باز با ایشان بود،و آن این بوده که تکه کلام حضرت اباالفضل علیه السلام همیشه این بوده،دو سه جمله می فرمود بعد با آن حال خودش،اباالفضلی هااا،چشمها را روی هم می گذاشت یا اینکه حالت خاصی که به اباالفضل بخورد،دو سه جمله با هر کس صحبت می کرد،فرق نمی کرد،می فرمود : «لا وَالله لا اُبَدِلَ اَخی وَ الانبیاء» من داداشم را با پیغمبرها عوض نمی کنم،نه بخدا سوگند من داداشم را با پیغمبرها عوض نمی کنم،«لا وَالله لا اُبَدِلَ اَخی وَ الانبیاء» باز دو سه جمله می فرمود باز می گفت
نه بخدا من داداشم را با پیغمبرها عوض نمی کنم.
در این حرف ملامت می شنید.خدایا این توسل ما را به اباالفضل العباس جزء ذخائر اعتقادمان و پیوند میثاقمان به غدیر قرار بده.[الهی آمین]
《اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم》
یا علی مدد